BÂKİ KALMAZ

 

Her kişiyi bilir sanma

Çok konuşur ilim bilmez

Kur’ân okur ârif sanma

Lafzı bilir mânâ bilmez

 

Her kişiyi kâmil sanma

Sözü çoktur Hakk’ı bilmez

Şekle kanıp adam sanma

Hâli boştur edep bilmez

 

Her kişiyi iyi sanma

Niyet nedir belli olmaz

Uysal sanıp sakın kanma

Gaddar olur rahmet bilmez

 

Hiç kimseyi cahil görme

İlim kimde belli olmaz

Suskun diye bilmez sanma

Kelâm eder kitap yazmaz

 

Hiç kimseyi gâfil sanma

Şuurludur kimse bilmez

Fakir görüp hâkir bakma

Hakk âşığı fakir olmaz

 

Hâle bakıp abdal sanma

Mânâ bilir boş söz bilmez

Şekle bakıp hüküm verme

Hakk’tan başka bir şey görmez

 

Makam mevki senin sanma

Sahibi Hakk senin olmaz

Malla mülkle hiç övünme

Mülk Allah’ın sana kalmaz

 

Kendini de âlim sanma

İlim sonsuz aklın yetmez

Bildim deyip kibre düşme

Aklın kayar kimse tutmaz

 

Ölüm sana gelmez sanma

Gelen gider kimse kalmaz

Tevâzû et âsi olma

Hiç bir kimse bâki kalmaz