OLMADIK

 

Dünyaya esir olduk, sıkıntıda boğulduk.

Cümle âlem kimindir, sahibini unuttuk.

 

Zenginlikle avunduk, kibirden vazgeçmedik.

Nice kul hakkı yedik, hiç birini görmedik.

 

Ölçüsüz yedik içtik, şükür nedir bilmedik.

Ufak bir sıkıntıda, sabır bile etmedik.

 

Nice günah işledik, pişman bile olmadık.

Günahımızı anlayıp, tövbe bile etmedik.

 

Nice el etek öptük, bir makama oturduk.

Sahte dostlar edindik, gerçek bir dost bulmadık

Allah diyene koştuk, amacı ne bilmedik.

Şeytana esir olduk, onu hiç tanımadık.

 

Her sözü ilim bildik, gerçek nedir bilmedik.

Bir eğitimden geçip, ârif kimse olmadık.

 

Kimini küçük gördük, tevâzûlu olmadık.

Kimini yüce gördük, müşrik olduk bilmedik.

 

Sonuçlara takıldık, sebebini bilmedik.

Hep isyan ettik durduk, hiç tevekkül etmedik.

 

Dünyaya neden geldik, sorup hiç düşünmedik.

Kâmil birine varıp, cevabını bulmadık.

 

İnsan olmanın sırrı, nedir hiç düşünmedik.

Aslımızı düşünüp, hakikate ermedik.

 

Hep kendimize koştuk, bir dertliye gitmedik.

İyiliği unuttuk, yardım için koşmadık.

 

Dünya hırsına düştük, bir gönüle düşmedik.

Edep ile varıpta, ilim irfan bulmadık.

 

Heves peşinde koştuk, gerçek aşkı tatmadık.

Bir ilâha inandık, Allah nedir bilmedik.

 

Söz veripte tutmadık, ahde vefâ bilmedik.

Allah’a teslim olup, vefâkâr kul olmadık.

 

İnsan gibi göründük, lâkin insan olmadık.

Dünyaya kulluk ettik, Allah’a kul olmadık.