YOK BENİM

İnanç diye bildiğim, bâtıl imiş yıktılar
Ne ibâdetim kaldı, ne de inancım benim

Lât putumu kırdılar, ilâhsız bıraktılar
Ne bildiğim din kaldı, ne de mezhebim benim

Yolum doğru sanırdım, putlarım hep kırıldı
Ne gittiğim yol kaldı, ne de kimliğim benim

Sanırdım her şey benim, hiçbir şeyim yok imiş
Ne bir varlığım kaldı, ne de yaşamım benim

Ellerim tutmaz oldu, ayaklarım yürümez
Ne işleyişim kaldı, ne de tâkatim benim

Beni benden aldılar, sahibine verdiler
Ne bir vücudum kaldı, ne de nefesim benim

Nâra koydular beni, makâm-makâm yaktılar
Yaktılar kül ettiler, külüm bile yok benim