BİLMEZ

Sözü çoktur ilim bilmez
Gözün açıp şahit olmaz
Bilir gibi sözler eder
Bildim sanır mânâ bilmez

Soru sorsan bilmem demez
Kendi söyler kendi duymaz
Doğru diye kavga eder
İnat eder haddin bilmez

Akıl kirli öğüt almaz
Hakk sözünü gönlü duymaz
Hakk yolunda sükût gerek
Dilin tutup sükût etmez

Dinle denir susmak bilmez
Hep konuşur hiç dinlemez
Söyler sözü içi boştur
İlm-i Kelâm nedir bilmez

Sözü duyar akıl etmez
Aslı nedir hiç düşünmez
Duyduğunu doğru bilir
Can kulağı nedir bilmez

Aşkın dili nedir bilmez
Hakk’tan gelen sözü duymaz
Dil sözünü kelâm sanır
Mânâ içre kelâm bilmez