ULVÎ ZÂTINDA
ULVÎ ZÂTINDA Ateş düştü gönlüme, çekti beni kendine Gönlüm duydu daveti, aktık Hakk’ın yolunda Sabır ettik bekledik, sükût ettik huzurda Tuttuk dünya dilini, dilsiz olduk yolunda Çıkardık nalınları, terk eyledik asâyı Duyduk Hakk’ın zikrini, gönül sinâ tûrunda Bir dost tuttu elimden, vardık mecmâl bahreyne Gönül çağlayan oldu, taştık aşkın bahrinde Aşk ile koşup gittik, Mûsâ…