ECEL-İ MÜSEMMA

Her bedende yazılı olan takdir-i ilâhî.

Her insanın başına gelecek olan ölüm gerçeği.

Bedene yazılmış olan “Sen ölümlüsün” kaderi.

Başa gelecek olan eninde sonunda tecelli edecektir.

Ölüm kaçınılmaz gerçektir.

Ölüm asla unutulmaması gereken bir sondur.

Eninde sonunda başa gelecek olan yaşamın gerçeği.

Ölüm herkesin hissedeceği kaçınılmaz gerçek.

Hepimizin er ya da geç hissedeceği bir duygu.

Ecel-i müsemma; sessizliğe geçiş, işitmez olmak, semâya geçiş, ulvî âleme dönüş, sessizliğin sesi, katılaşmak, beden zamanının sonu, belirlenmiş vakit, zamanın sonu, ölüm gerçeği,

Neden insan ölümü unutur?

Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyanın hırsına kapılır.

Neden kâlbler kırar, zalimlik eder?

Neden birilerini hor görür, kendini yüce sanır?

Neden alay eder, dedikodu eder, eksik gedik arar?

Neden ölmeyecekmiş gibi yaşar?

Neden ölümlerden ders almaz ve neden kendine “sen de bir gün öleceksin” demez?

“Summe kadâ ecelâ ve ecelin musemma” “Sonra belli bir vakit takdir eden ve belirlenmiş vakit O’na aittir.” En’âm Sûresi 2

“Ve yûahhırkum ilâ ecelin musemmâ” “Sizin sona erecek olan belirli bir zamanınız vardır.” Nûh Sûresi 4

“Yursilul uhrâ ilâ ecelin musemma” “Bedenlerde yazılan olan takdir sonunda açığa çıkacaktır” Zümer Sûresi 42

“Ve li teblugû ecelen musemmen ve leallekum takılûn.” Ölüm gerçeğine eninde sonunda erişeceksiniz ve umulur ki bu gerçeği düşünürsünüz” Mü’min Sûresi 67

“İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn.” “Muhakkak ki Allah’tan geldiniz ve muhakkak ki aslınız olan Allah’a döneceksiniz” Bakara Sûresi 156

“Kullu nefsin zâikatul mevti summe ileynâ turceûn.” “Bütün herkes ölümü hissedecektir. Sonra aslınız olan Bize döndürüleceksiniz.” Ankebût Sûresi 57

Ey kardeşim!

Hiç unutma, ölüm bir gün başına mutlaka gelecek.
Belki de sevdiklerin senden önce gidecek.
En sevdiğim dediğin, ölmesin dediğin, bir gün gelecek, ölüp gidecek.
O ölüm acısını en derinden hissedeceksin.

Annen, baban, eşin, evladın, belki de senden önce ölecek.
Belki de sen hepsinden önce öleceksin.

Aşkım, canım, bir tanem dediğin kimse belki de senden önce dünyaya gözlerini kapatacak.
Onu toprağa verirken için parçalanacak, gözlerinden yaşlar süzülecek.

Bak her gün yaşadığın beldede insanlar ölüyor, selâlar veriliyor.

Belki 90, 100 yaşına kadar yaşayacaksın ve nice sevdiklerinin ölümüne şahit olacaksın.

Belki senden önce küçük yaşta evladını kaybedeceksin, genç yaşta ölümün acısını en derinden hissedeceksin.

Yaşlı birinin ölümü sana çok acı vermeyecek belki, “güzel ömür, uzun yaşadı” diyeceksin.

Ama genç yaşta ya da çocuk yaşta bir sevdiğinin acısını en derinden hissedeceksin.

Ölüm denen gerçeğin acısını mutlaka hissedeceksin.

İçin parçalanacak, kâlbin sıkışacak, nefesin daralacak, bir acının içine gireceksin.

Zaman adeta duracak, bedenler adeta kilitlenecek, sen de ölenle adeta öleceksin.

Başa gelecek gerçek mutlaka gelecek.

Yazan böyle yazmış

Ölüm kaderi denen gerçek buymuş.

Her bedene “bu beden ölümlüdür, eninde sonunda ölecektir” yazgısı yazılmış.

Ama genç ama yaşlı, eninde sonunda bu yazgı tecelli edecek.
Eş kardeşim!

Gel ölümü unutmadan yaşayalım.
Kimseye hor bakmayalım.
Kendimizi asla yüce görmeyelim.

Kâlb kırmayalım.
Kimsenin hakkına girmeyelim.
Kimseye iftira atmayalım, kimse hakkında yalan söylemeyelim.

Kimseyle alay etmeyelim.
Ayrımcılık içinde olmayalım.
Zenginlik derdine düşüp zalimleşmeyelim.

Allah’a teslimiyet içinde yaşayalım
Tevazu, tenezzül içinde olalım.
Saygıyı, sevgiyi asla kaybetmeyelim..

Çevremizde ihtiyacı olana koşalım.
İnsanlara umut olalım, moral olalım.
Onların sıkıntılarında yanlarında olalım.

Ey kardeşim!

Ölümü hiç unutma,
Her an ölecekmiş gibi yaşa.
Sorumlu olduğun şeyleri yap.
Yeteneğini fark et.
Boş vakit geçirme.

Ey kardeşim!

Allah’ı unutmadan yaşa.
O’nun sana şah damarından yakın olduğunu bilerek yaşa
Ölmeden önce ona teslim olarak yaşa.
Her varlıkta onu görerek yaşa.
Her yerde onu cemâlini gör.

Bil ki sen bir damlasın, yolculuğun deryaya.
Bil ki sevdiklerin, sevginin sahibi olan Allah’a dönüyor.

Ey kardeşim!

Ölümü asla unutma.
Bil ki ölümü unutmayan, dünyaya bağlanmaz, esir olmaz.
Kibir içinde olmaz, kimseyi hor görmez.
Birini kırmaz, hakkına girmez.
Zalimlik yapmaz, adaletsizlik yapmaz.

Bil ki biz bir damlayız, aslımız derya, o deryaya eninden sonunda karışacağız.
Bil ki ölüm aslımız olan Allah’a kavuşmaktır.
Bil ki ölüm sevgililerin sevgilisi olan Allah’a dönüştür.

Ölüm bir yok oluş değil, damlanın deryaya karışmasıdır.

Ölüm gerçeğini bilen, karamsar olmaz, isyan etmez, feryadı figan içinde olmaz.

Allah’ım!

“Eşhedü” makamına erenlerden eyle bizleri ya Rabbi.
Ölümün, sana erişmek olduğunu unutmadan bize yaşamayı nasip et ya Rabbi.
Bizlere her an, ölümü unutmadan yaşamayı nasip et ya Rabbi.
Her an sana teslimiyet ve tevekkül içinde yaşamayı nasip et ya Rabbi.
Gönlümüzde huzuru hissetmeyi nasip et ya Rabbi.
Ölmeden önce ölümün sırrına erenlerden eyle bizleri ya Rabbi.