İYİLİK KÖTÜLÜK BİR DEĞİLDİR

İyilik kötülük birdir diyenlere lütfen kanmayın.

İyilik iyiliktir.
Kötülük kötülüktür.

Yapılan kötülüklerde zulüm vardır, acı çekmek vardır.
Yapılan iyiliklerde mutluluk vardır, rahmet vardır.

Rahmet ile zulüm bir olabilir mi?
Acı vermek, huzur vermek bir olabilir mi?

İyilik yapmak, kötülük yapmak bir olabilir mi?
Umut vermek, karamsarlık kaygı vermek bir olabilir mi?

Kur’ân’da net belirtilmiştir.
İyilik kötülük asla bir değildir.

Fussilet Sûresi 34: “Ve lâ testevîl hasenetu ve les seyyieh.”
Meâli: “İyilik ve kötülük bir değildir.”

Kur’ân böyle derken, birileri çıkıyor “iyilik kötülük birdir” diyor.
Hiçbir resûl nebi, iyilik kötülük birdir dememiştir.
Tam tersi onlar toplumda kötülük olmasın, huzur olsun, selamet olsun, mutluluk olsun, rahmet olsun diye mücadele etmişlerdir.
Hiç biri kötülükte olsa olur dememişlerdir.

Ama birileri çıkıyor iyilik kötülük birdir diyor.
Ne kadar acı değil mi.
İyilik kötülük bir diyenler, kötülüğe ne kadar büyük kapı açıyor, acaba farkındalar mı?

Kötülük yapmak isteyen kimse, madem hepsi bir deyip, iyiliği değil, kötülük yapmayı tercih eder.

Kötülük gören yani zulüm gören birine gitsek; üzülme iyilik de kötülük de birdir desek ne kadar acı olur değil mi?
Zulüm gören biri o anda bizi yanından uzaklaştırır.

İşkence görmüş, tüm vücûdu dağlanmış birine gidip, “üzülme iyilik kötülük birdir” desek, o kişi ne düşünür.

Çocuğu birileri tarafından kaçırılmış, ……yapılmış, zulüm görülmüş bir anne babaya gitsek, “üzülmeyin iyilik kötülük birdir, aslında çocuğunuza iyilik yapılmış desek, ne olur acaba?

Her şeyden gerekli dersi çıkarmak başka…
İyilik kötülük birdir demek başka.

Lütfen çevremizde hakikatleri net anlayamamış insanların; adaletten yoksun, edepten yoksun, ilimden yoksun yorumlarına ihtiyatla yaklaşın.

Trafikte nice zulüm görüyoruz.
Nice sakat bırakılmış insanlar görüyoruz.
Gidip bir kediye, köpeğe, geyiğe, insana acımasızca çarpan insanları görüyoruz.

Şimdi onların yaptığına iyilik mi diyeceğiz.

Âyette ne güzel belirtilmiş.

Fussilet Sûresi 34: “Ve lâ testevîl hasenetu ve les seyyieh idfa billetî hiye ahsenu fe izellezî beyneke ve beynehu adâvetun ke ennehu veliyyun hamîm

“İyilik kötülük bir değildir- Ve lâ testevîl hasenetu ve les seyyieh”
“Kötülüğü en güzel şekilde önle, idfa billetî hiye ahsenu.”
“Önle ki, aranızda olan düşmanlık, sıcak bir dostluğa dönüşsün-fe izellezî beyneke ve beynehu adâvetun ke ennehu veliyyun hamîm.”

Gel kardeşim âyeti iyi okuyalım, iyi anlayalım.

1- İyilik kötülük bir değildir.
2- Kötülüğe kötülükle karşılık verme.
3- Kötülüğe iyilikle karşılık ver ki karşı taraf yaptığı kötülükten utansın ve pişman olsun ve bir daha kimseye kötülük yapmamaya gayret göstersin.
4- Kötülüğü en güzel bir şekilde önle, önle ki yapılan kötülüğün sonucu büyük bir ders alınsın ve bir daha kötülük yapma eylemi olmasın.

Ey kardeşim!
Lütfen unutma.
Hakk bâtıl bir değildir.
İyilik kötülük bir değildir.
Zalim amel, Salih amel bir değildir.
Cennet cehennem bir değildir.

Bir görelim diyenlere kanma, kardeşim.
Varlığın birliğini bir görmek başka bir şey.
Amelleri iyi okumak başka bir şey.
Bedenleri yaratanı bir görmek başka.
Kişilerin yaptığı zulmü iyi okumak başka.

Bedenlerin geldiği kaynağın bir olduğunu anlamak başka.
Zalimlerin yaptığı zulmü nedenleriyle okumak başka.
Bedenlerde ki fiil başka, bedenlerin yaptığı amel başka.

Gel kardeşim!
İyilik kötülük bir diyenlere sakın kanma.
Zulüm gören kimselerin yanında ol, onlara umut ol, onlara çare ol.
Bir yerde kötülük varsa, onu en iyi bir şekilde nasıl önlerim diye düşün.
İyi bir şekilde önle ki kötülük düşüncesi beyinlerden yok olsun.

Gel kardeşim!
Dersimizi iyi çalışalım.
İyilik yapmanın duygusu nereden geliyor?
Kötülük yapmanın duygusu nereden geliyor?
İyilikten ya da yapılan kötülüklerden nasıl dersler çıkarmalıyım.
Gerekli dersi alalım ki kötülüklerin önüne geçelim.

Ey kardeşim!
Lütfen Kur’ân’ı iyi anlayalım.
İyilik kötülük asla bir değildir.
Allah insanı, çevresine rahmet olsun diye yarattı.
Zulüm etsin diye değil.
Enbiyâ Sûresi 107: “Biz seni, çevrene rahmetten başka bir şey içinde olma diye gönderdik.”

Nisâ Sûresi 40: “Şüphesiz Allah zerre kadar kötülük vermez. İyi amellerde olanlara kat kat karşılıklar vardır ve O, kendine ait olan yüce karşılıkları her zaman verir.”

Evet kardeşim!

Gel rahmet içinde olalım.
Kötülük yapmayalım.

Gel şefkat içinde olalım.
Gaddar olmayalım.

Gel ilim içinde olalım.
Hurafe içinde olmayalım.

Gel çevremize huzur verelim.
Huzursuzluk vermeyelim.

Gel tevâzu içinde olalım.
Kibir içinde değil.

Gel çevremize iyilik edelim.
Asla kötülük etmeyelim.

Gel umut olalım.
Umutsuzluk veren olmayalım.

Gel güçlü olmayı öğretelim.
Güçsüzlüğü aşılamayalım.

Gel Allah’a teslimiyet, tevekkül içinde olalım.
Kendi hevâmıza, zannımıza, şeytanımıza değil.

Ve bilelim ki Kur’’ân’da belirtildiği gibi, iyilik kötülük asla bir değildir.