ANLAR İSEN İNSANSIN

 

Topraktan yaratıldın herkes gibi beşersin

Çok güvenme kendine gün gelir de şaşarsın

 

Güçlü görme kendini herkes gibi acizsin

Aldığın nefes biter gün gelir de göçersin

 

Makam sana görevdir orda bâki değilsin

Makamınla övünme gün gelir de düşersin

 

Benim mülküm var deme mülk sahibi değilsin

Mülk sana emanettir gün gelir terk edersin

 

İnsan olarak doğdun ama Tanrı değilsin

Sakın ha gururlanma her varlık gibi kulsun

 

Ölümlü bir varlıksın günü gelir ölürsün

Ölümü anlar isen Cananda Can bulursun

 

Beden sana emanet sahibi sen değilsin

Sahibini bilirsen her an huzur bulursun

 

Dünyaya esir olma kulun hakkını yeme

Hayvanlıktan geçmeden ben bir İnsanım deme

 

Kendini bilir isen insan misli insansın

Kendini bilmez isen hayvan misli hayvansın

 

Ruh’dan üflendi sana anlar isen insansın

O Ruh’a ermez isen hayvan misli hayvansın