TAHRÎM SÛRESİ

 

-1-

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

Yâ eyyuhen nebiyyu lime tuharrimu mâ ehallallâhu lek tebtegî merdâte ezvâcik vallâhu gafûrun rahîm

yâ eyyuhâ en nebiyyu	: ey, nebi, haberci, haber getiren, hakikatleri bildiren,
Lime tuharrimu	: neden, mahrum, yoksun bırakmak, reddetmek, haram
Mâ ehalle allahu leke	: şey, ne, helal, uygun, Allah, sen,
tebtegî	: aramak, istemek, amaçlamak, anlamak istemek
merdâte	: hoşnutluk, arzu, hastalıktan cehaletten kurtulma,
ezvâci-ke	: birlikte, aynı yolda, denkler, eşler, sınıflar, türler, sen
ve Allâhu gafurun	: Allah, mağfiret, lütuflarıyla temizleyen, temizleyen
rahimun	: rahim olan, varlığı özünden var eden,

 

1- Ey Nebi! Allah’ın sana uygun kıldığı şeyi neden kendine haram kılıyorsun. Seninle aynı yolda olanlar bir arzu içinde cehaletten kurtulmayı ve gafur olan, rahim olan Allah’ı anlamak istiyor.

 

-2-

قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

Kad faradallâhu lekum tehillete eymânikum, vallâhu mevlâkum, ve huvel alîmul hakîm

kad farada Allahu lekum	: oldu, kıldı, farz, icap etmek, zorunlu, Allah, siz
tehillete	: tecrübe, sözünü tutma, muafiyet, çözülme, uymak,
eymâni-kum	: yemin, o yolda verilen söz, sağlam duruş, dirilik
ve allâhu mevlakum	: Allah, mevlanız, yakın, yardımcı, efendi, sahip
ve huve el alimu	: O, ilmin sahibidir, ilmiyle var eden,
el hakimu	: hâkim olan, tüm varlığa hakim olan,

 

2- Allah size hakikat yolunda verdiğiniz sözlere uymanızı farz kıldı. Allah sizin sahibinizdir ve O ilmiyle varedendir, tüm varlığa hâkim olandır.

-3-

وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ

Ve iz eserren nebiyyu ilâ badı ezvâcihî hadîsâ fe lemmâ nebbeet bihî ve azherehullâhu aleyhi arrefe badahu ve arada an bad fe lemmâ nebbeehâ bihî kâlet men enbeeke hâzâ kâle nebbeeniyel alîmul habîr

ve iz esere	: sırlar, gizli şeyler, işaret, yakalama, eser,
el nebiyyu	: hakikati bildiren, haber veren,
ilâ badı ezvaci hi	: bazınızla, birlikte olanlar, aynı yolda olan, eş, o
Hadîsen	: söz, olay, hadise, hakikatlerin sözleri, bilgileri,
Fe lemma Nebbeet bihi	: olduğunda, haber verdi ona, bildirdi, ondan
ve azhere-hu	: zahir, açıkça, görünen, alamet, o,
Allah aleyhi	: Allah, onlara, onlarda, kendilerinde,
Arrefe bada hu	: arif oldu, anladı, bazısı
ve arada an badin	: yüz çevirdi, anlamadı, vazgeçti, bazısı da,
fe lemmâ nebbea ha	: olduğunda, haber veren, bilgi veren, o
bi-hî kalet	: onu dedi
Men enbee ke	: kim, haber veren, bildiren, sen, siz,
Hâzâ kale nebbeeniye	: bu, bunu dedi haber verdi, söyledi
el alîmu	: ilmin sahibidir,
el habiru	: haber veren, varlıktan ilmi bildiren, bilgi veren,

 

3- Nebi onunla aynı yolda olanlara hakikatin sözlerinden sırlar verdi. Böylece hakikatlerden bildirdi ve onlardaki Allah’ın tecellilerini gösterdi. Bazıları arif oldu ve bazıları anlamadı. O, hakikatlerin bilgilerini bildirdiği zaman; size bildiren kimdir, size de bana da bildiren ilmin sahibi olandır, tüm varlıktan her an bildirendir, dedi.

 

-4-

إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ

İn tetûbâ ilâllâhi fe kad sagat kulûbukumâ, ve in tezâherâ aleyhi fe innallâhe huve mevlâhu ve cibrîlu ve sâlihul mû’minîn vel melâiketu ba’de zâlike zahîr

İn tetûbâ ila Allahi	: eğer, şayet, tövbe, pişmanlık, Allaha
fe kad sagat	: çünkü olmuştu, meyletti kaydı, söz dinleyen, kulak veren
kulûbu-kumâ	: kalpleriniz, anlayışlarınız,
ve in tezâherâ aleyhi	: eğer yardımlaşırsanız, ona, göstermek, sergilemek
Fe inne Allahe huve	: o zaman, doğrusu, muhakkak Allah o
mevlâ-hu	: onun mevlası, efendi, yardımcı, sahip, dost,
ve cibrîlu	: Cebr, tamir, temizlenmiş akıl, aklın aşk boyutu, aklı resul
ve sâlihu	: Salih olanlar, iyi olan, yetkili olan, kâmiller, uygun
el muminîne	: müminler, inananlar
ve el melâiketu	: her varlıktaki güç, kuvve,
bade zâlike	: bundan sonra, böylece,
zahirun	: açıkça, belli, açıkça görünen, yardımcı, görünen varlık

 

 

4- Eğer kalbleriniz hakikatlerden meyledip kayarsa, Allah’a tövbe edin. Eğer birbirinize yardım ederseniz, o yardım arayan muhakkak ki Allah’ın yardımını bulur. Onun, aşkla hakikati arayan temizlenmiş aklı ve kâmil kimseler ve müminler ona yardımcı olur ve böylece o her varlıktaki gücü, apaçık görünen varlığı anlar.

 

-5-

عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا

Asâ rabbuhû in tallakakunne en yubdilehû ezvâcen hayren min kunne muslimâtin mû’minâtin kânitâtin tâibâtin âbidâtin sâihâtin seyyibâtin ve ebkârâ

Asâ rabbu hu	: belki, umulur, Rab, vücudlandıran, o, o kimse,
İn talak kunne	: eğer, şayet, boşadı, bıraktı, eski halini bıraktı, sizden
en yubdile-hû	: ona değiştirmesi, onun değişmesi, kendini değiştirmesi
ezvâcen	: birlikte olanlar, denkler, eşler, sınıflar, türler, arkadaş
Hayren min kunne	: hayırlı, iyi, faydalı, yararlı, güzel haller, sizden
muslimâtin	: teslim olma yolunda olan, barışa gelen,
muminâtin	: müminlik yolunda olanlar,
kânitâtin	: sadık, itaat eden, boyun eğen,
tâibâtin	: temizlenenler, temiz olmak isteyen,
âbidâtin	: kul olanlar, yakınlaşanlar, kulluk idrakinde olanlar
sâihâtin	: seyahat eden, arayan, yolcu, hakikate yolculuk eden
seyyibâtin	: daha önceki halinden kopmuş, ayrılmış, boşanmış,
ve ebkâren	: bakir, yeni, tertemiz olan, el değmemiş,

 

5- Eğer sizden; eski hâllerini bırakıp, Rabbini anlamak isteyen bir kimse olursa, o aynı yolda olan kimselerle bir değişim içinde olur. Sizden güzel haller içinde olanlarla, teslim olma yolunda olanlarla, müminlik yolunda olanlarla, itaat edenlerle, temizlenenlerle, kulluk idrakinde olanlarla, hakikat yolu üzere olanlarla, daha önceki cehalet hallerinden ayrılmış olanlarla ve tertemiz olanlarla birlikte olur.

 

-6-

    يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ

Yâ eyyuhellezîne âmenû kû enfusekum ve ehlîkum nâren vakûduhân nâsu vel hicâretu aleyhâ melâiketun gılâzun şidâdun lâ ya’sûnallâhe mâ emerehum ve yef’alûne mâ yu’merûne.

yâ eyyuhâ ellezine amenu	: ey iman edenler,
Ku	: koruyun, savuşturun,
enfuse-kum ve ehli kum	: kendinizi ve yakınlarınızı
naren	: ateş, cehalet ateşi, yakıp yıkıcı haller,
Vakûdu hâ en nasu	: yakıtı, yakan, insanlar,
ve el hicâretu aleyha	: taşlaşmış, katılaşmış, duygusuz, ilgisiz, onlarda
Melâiketun	: varlığı idare eden, her varlıktaki güç, nitelikler,
gılâzun	: acımasız, merhametsiz, insafsız, kaba davranış,
şidâdun	: şiddetli, zorbalık halleri, kaba olan,
lâ yasûne allâhe	: yok, itaatsiz, asi, isyan eden, Allah,
Ma emere-hum	: ne, şey, emir, düzen, işleyiş, onlar
ve yefalûne	: yaparlar, yapılacak,
Ma yumerûne	: şey, ne, değil, emir, sorumluluk,

 

6- Ey iman edenler! Kendinizi ve yakınlarınızı; zorbalık hallerinden, merhametsiz davranışlardan, tüm varlığı idare edeni anlamaya karşı duygusuz, ilgisiz hallerden ve insanları yakan cehalet ateşinden koruyun. Allah’a itaatsiz olmayın. Her varlıktaki işleyişi anlayın ve sorumlu olduğunuz şeyleri yapın.

 

-7-

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

Yâ eyyuhellezîne keferû lâ ta’tezirûl yevm innemâ tuczevne mâ kuntum ta’melûn

yâ eyyuhâ ellezine keferü	: ey hakikati görmemezlikten gelenler
lâ tatezirû	: özür yok, bahane yok, mazeret yok
el yevme	: her zaman, an, gün, bu yolda, ,
İnnema tuczevne	: ancak, sadece, cezalandırılmak, karşılık
Mâ kuntum tamelune	: siz ne yapıyorsunuz, ne işliyorsunuz,

 

7- Ey hakikatleri görmemezlikten gelip örtenler! Hiçbir zaman mazeretlere sığınmayın. Ne yaparsanız ancak onun karşılığını bulursunuz.

 

-8-

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Yâ eyyuhellezîne âmenû tûbû ilâllâhi tevbeten nasûhâ asâ rabbukum en yukeffire ankum seyyiâtikum ve yudhilekum cennâtin tecrî min tahtihel enhâru, yevme lâ yuhzîllâhun nebiyye vellezîne âmenû meah nûruhum yes’â beyne eydîhim ve bi eymânihim yekûlûne rabbenâ etmim lenâ nûrenâ vagfir lenâ, inneke alâ kulli şey’in kadîr

yâ eyyuhâ ellezine amenu	: ey iman edenler, inananlar, güvenenler
Tûbû ila Allahi	: tövbe edin, hatasını anlayıp dönmek, Allaha,
tevbeten	: tövbe, hatasını anlamak,
nasûhan	: samimi içten dönmek, iptal, temizlemek, kesin dönüş
Asâ rabbu kum	: umulur ki Rabbiniz, sizi vücudlandıran
en yukeffire	: örtmesi, kefaret, cezasını çekmek
Ankum seyyiâti-kum	: sizin, kötülükleriniz, günahlarınız, bütün fenalarınız
ve yudhile-kum	: dahil eder, koyar, kavuşur, siz,
cennatin	: cennet, huzur, bahçe
Tercî min tahti ha el enhar	: vardır, akar, altında nehirler, akıp giden ilim,
Yevme	: gün, zaman, vakit,
la yuhzi	: yok, değil, mahzun, hüzün,
Allah nebiyye	: Allah, haberci, haber veren, hakikatleri bildiren,
ve ellezîne âmenû	: iman edenler
mea-hu	: onunla beraber, onlarla beraber, birlikte,
nuru hum	: nur, aydınlık, hakikatlerin bilgileri, onlar
yes’â	: isterler, amaçlarlar, koşar, ilerler, hareket eder
beyne eydî-him	: arasında, önlerinde, yolundadırlar, sağ, diri, doğru,
ve bi eymâni-him	: diriliğe kavuşanlar, sağ olan, diriliği anlayanlar
Yekûlûne	: derler,
rabbe na etmim	: rabbimiz, tamamla, ulaştır,
Lenâ nure na	: bize, nur, aydınlık, hakikatler,
ve igfir-lenâ	: mağfiret et, temizlenme, bağışla
İnne ke	: muhakkak ki sen
ala kulli şeyin kadir	: bütün her şeydeki kudret

 

8- Ey iman edenler! Fenalara bir daha düşmemek için, içten samimi olarak Allah’a tövbe edin. Umulur ki sizi vücudlandıranı anlar, fenalarınız örtülür ve siz huzura kavuşursunuz. Orada makamlarda akıp giden bir ilim vardır. Allah’ın hakikatlerini bildirenlere hiçbir zaman hüzün yoktur. İman edenler ve onlarla birlikte hareket edenler, onlar aydınlanma üzeredirler, onlar her zaman doğrular üzere hareket ederler. Derler ki: Rabbimiz! Bizi aydınlığa ulaştır ve bize mağfiretini anlamamızı sağla, muhakkak ki sen her şeydeki kudretsin.

 

-9-

 يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ

Yâ eyyuhen nebiyyu câhidil kuffâre vel munâfikîne vagluz aleyhim, ve me’vâhum cehennem ve bi’sel masîr

yâ eyyuhâ en nebiyyu	: ey haber veren, nebi, hakikatleri bildiren,
câhid	: cihad et, hakikati anlatmak için gayret göster, çaba, çalış
el kuffâre	: hakikati görmemezlikten gelmek, örtmek
ve el munâfikîne	: ikiyüzlülük, münafıklık, içi başka dışı başkalık
ve igluz	: acımasız, merhametsiz, insafsız, kabalık, terbiye dışı
aleyhim	: onlara, onlarda, kendilerinde,
ve mevâ-hum	: onların barınacağı yer, sığınacağı yer
cehennemu	: cehennem, cehaletin cehennemi, yakıcı olan,
ve bise el masiru	: ne kötü, yer, bulunulan hâl, durum, belirleme, tespit

 

9- Ey hakikatleri bildiren! Kendilerinde; kaba davranışlık ve münafıklık ve hakikatleri görmemezlikten gelip örtme hâlleri olanlara, hakikatleri anlatmak için gayret göster. Onların barınağı cehaletin cehennemidir ve ne kötü bir hâldir.

 

-10-

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ

Dareballâhu meselen lillezîne keferûmreete nûhın vemreete lût kânetâ tahte abdeyni min ibâdinâ sâlihayni fe hânetâhumâ fe lem yugniyâ anhumâ minallâhi şey’en ve kîledhulen nâre mead dâhılîn

Darabe Allâhu	: vurgu, çarpıcı olan, sarsıcı, etkili, önemli, Allah
meselen	: misal, örnek
li ellezîne keferû	: hakikati görmemezlikten gelenlere
imreete nûhin	: Nûh’un hanımı
ve imreete lûtin	: Lût’un hanımı, işleyişi,
Kânetâ tahte abdeyni	: birlikte, altında, iki kul, kullarımız,
min ibâdi-nâ salihayni	: kullarımız, iki Salih, salihler,
Fe hânetâ humâ	: fakat, hainlik, ihanet etti, ikisi, onlar,
fe lem yugnîyâ	: bu yüzden, fayda bulmadılar
an-humâ min Allahi şeyen	: Allah’ın hakikatlerinden
ve kîle edhula	: dendi, öyleydi, oldu, girmek, çekilmek, dahil olmak,
en nâre mea	: ateş, yakıcı, yakıp yıkıcı,
Mea el dahiline	: birlikte, beraber, dahil olan, giren, kalan,

 

10- Hakikati görmemezlikten gelenlere; Nûh’un hanımı ve Lût’un hanımı Allah’ı anlama konusunda çarpıcı örnektir. Onlar iki Salih kul ile birlikte idiler, fakat onlar ihanet ettiler. Bu yüzden Allah’ın hakikatlerinden fayda bulamadılar ve cehaletin yakıp yıkıcı hallerinde kalanlarla beraber kalanlardan oldular.

 

-11-

وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

Ve dareballâhu meselen lillezîne âmenûmreete firavn iz kâlet rabbibni lî indeke beyten fîl cenneti ve neccinî min fir’avne ve amelihî ve neccinî minel kavmiz zâlimîn

Ve darabe Allâhu	: vurgu, çarpıcı olan, sarsıcı, etkili, önemli, Allah
meselen	: misal, örnek
li ellezîne âmenû	: iman edenlere
Emreete firavne	: hanımı, işleyiş, firavunun
iz kâlet Rabbi	: demişti, dedi ki, rabbim
İbni Li inde-ke	: inşa et, senin yanında, senin katında
Beyten fiy el cennet	: bir ev, içinde, cennet, huzur,
ve necci-nî min firavne	: beni kurtar, necat ver, firavundan
ve ameli-hî	: onun yaptıkları, amelleri, çalışmaları,
ve neci ni	: beni kurtar, necat ver,
min el kavmi ez zalimine	: kavminden, zalimliklerinden, yanlışları, hataları

 

11- İman edenlere ise; firavunun hanımı, Allah’ı anlama konusunda çarpıcı bir örnektir. Dedi ki: Ey Rabbim, beni huzura kavuştur, firavundan ve onun amellerinden beni kurtar ve kavminin zalimliklerinden de beni kurtar.

 

-12-

  وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ

Ve meryemebnete ımrânelletî ahsanet fercehâ fe nefahnâ fîhi min rûhınâ ve saddekat bi kelimâti rabbihâ ve kutubihî ve kânet minel kânitîn

ve Meryem ibnete imrane	: Meryem, kızı, evladı, İmran
Elletî ahsenet	: ki o güzel, iyi olan, güzel davranışlarda olan,
ferce ha	: yarık, çatlak, ikilik,  avret, namus, korunan,
Fe nefahnâ	: artık, sonra, böylece, üfledik
fî-hi min ruhi na	: onun içine, içindeki, ruhumuzdan
ve sadakat	: tasdik etti, sadık oldu, dostluk, bağlılık,
bi kelimâti rabbi ha	: hakikatin sözleri, kelimelerini, tecellilerini, Rabbinin
ve kutubi-hi	: kitap, yazılı olan, okunan, her varlık bir kitap, o, hak,
ve kânet min el kanitin	: idi, oldu, içten samimi uyanlardan

 

12- İmran kızı Meryem. Ki o güzelce korundu. Böylece o içine Ruhumuzdan üflediğimizi anladı. Rabbinin tecellilerine ve tüm varlığın hakkın kitabı olduğuna sadakatle bağlandı ve içten samimi uyanlardan oldu.