NECM SÛRESİ

 

-1-

وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى

Ven necmi izâ hevâ.

ve el necmi	: yıldız, var olanın her bir parçası, yansıyan nur, ışık,
iza haviy	: düşen, kaydı, inen, hüviyet, yer ile gök arası, boşluk, aslı,

 

1- Varolan her şeyden yansıyan nur O’nu gösterir.

 

-2-

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى

Mâ dalle sâhıbukum ve mâ gavâ.

ma dalle	: sapmadı, dalalete düşmedi,
sahip kum	: arkadaşınız, sahip, gözeten, siz,
ve mâ gavâ	: azmadı, baştan çıkmadı, ayartılmadı, aklı bozan

 

2- Arkadaşınız hakikatleri bırakıp kendi anlayışına sapmadı ve ayartılmadı.

 

-3-

 وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى

Ve mâ yentıku anil hevâ.

ve ma yentiku	: konuşmaz, konuşmadı,
an el heva	: heva, haviy, boş, boşluk, aslı, kişinin kendi arzusu, egodan gelen, zannı

 

3- Ve boş bir şey konuşmadı.

 

-4-

 إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى

İn huve illâ vahyun yûhâ.

en huve illa	: o, ancak, sadece,
ve hay yuha	: hay olan, diri olan, bilgileri alır, vahyolunur,

 

4- O, sadece hakikatleri konuştu ve konuştuğu hakikatler diri olana ait olan bilgilerdir.

 

-5-

عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى

Allemehu şedîdul kuvâ.

Alleme hu	: öğretti, ilmin sahibi, o,
şedid	: daha fazla, sıkı, kuvvetli, kudretiyle saran
el kaviy	: sapasağlam tutan, kudretli, tecellileriyle tutan

 

5- Bütün varlığı kudretiyle saran, bütün varlığı tecellileriyle tutan, ilmin sahibi olan O’dur.

 

-6-

ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى

Zû mirreh festevâ.

Zû mirt	: sahip, zat, ayna, azamet, elbise, kendini göstermek,
fe istiva	: istikamet, istikrar, aynı, eşit, kapladı, yöneldi, göründü,

 

6- Bütün her şeyde kendini gösteren Zat’tır, bütün her şeyi sonsuz nitelikleri ile kaplayandır.

 

-7-

وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى

Ve huve bil ufukil a’lâ.

ve huve bi el afak	: o, afak, bütün her yer,
el ala	: yüce olan, üst, ulvi

 

7- Ve o, bütün her yerdeki ulviliğe yöneldi.

 

-8-

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى

Summe denâ fe tedellâ.

Summe dena	: sonra, yaklaştı,
fe tedella	: daha da, sarktı, uzandı, düştü, daha yakın oldu

 

8- Sonra yaklaştı, daha da yakınlaştı

 

-9-

فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى

Fe kâne kâbe kavseyni ev ednâ.

fe kane kabe kavseyni	: öyleki, oldu, mesafe, derece, iki yay, benzer, aynılık, eşit
Ev edna	: yahut, hatta, daha da yakın, bir,

 

9- Öyle ki aynılık derecesinde, hatta daha yakın

 

-10-

فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى

Fe evhâ ilâ abdihî mâ evhâ.

fe evhâ	: böylece, vahy, ilahi düşünce, haydan gelen,
ila abdi hi	: kulluğunun,
ma evha	: vahy, ilahi düşünce, haydan gelen,

 

10- Böylece o ilahi düşüncenin ne olduğunu anladı, kulluğun ilahi düşüncesine ulaştı.

 

-11-

  مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى

Mâ kezebel fuâdu mâ reâ.

ma kezebe	: yalanlamadı, reddetmedi,
el fuad	: kalbi, idraki, gönlü,
ma rea	: görmek, gördüğü şeyi

 

11- Gördüğü şeyi kalbi yalanlamadı.

 

-12-

أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى

E fe tumâr rûnehu alâ mâ yerâ.

E fe tumarun hu	: öyleyse, hala, tereddüt, tartışma, o
Ala ma yera	: için, yüce, gördüğü şey

 

12- Gördüğü şeyler için o tereddüde düşmedi.

 

-13-

وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى

Ve lekad reâhu nezleten uhrâ.

ve lekad rea hu	: gördü, anladı, o,
nezleten uhra	: iniş, tenezzül, konak, başka, diğer

 

13- Doğrusu o bir tenezzül içinde bütün her yerde hakikatleri gördü.

 

-14-

عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى

İnde sidretil muntehâ

İnde	: yanında, katında, orada,
sidreti el muntehâ	: hakk halk birliği, âmâ buutu, halkiyetin kaynağı

 

14- Sidretü’l-Müntehâ’da.

 

-15-

عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى

İndehâ cennetul mevâ.

inde-ha cennet	: yanında, katında, ona ait, o, cennet, huzur, bahçe
el meva	: barınak, halk sırrı, mekân, varılacak yer, aslı, kaynağı, her nesnenin evveli.

 

15- Varılacak yer olan huzur O’nun katında.

 

-16-

إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى

İz yagşes sidrete mâ yagşâ.

İz yagşe	: büründüğünde, örttüğünde,
el sidret	: sonsuzluk, sidre, her yerin nur ile kaplanması
ma yagşa	: şey, ne, saran, ihata, örten, bürüyen, kaplayan,

 

16- Bütün her şeyi nuruyla kaplayanı, tüm tecellilerin geldiği o yeri anladığında,

 

-17-

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى

Mâ zâgal basaru ve mâ tegâ.

ma zaga el basar	: kaymadı, bakış, basiret
ve ma taga	: ikiliğe düşmedi, hakim, egemen, haddi aşmadı

 

16- basireti kaymadı ve ikiliğe düşmedi.

 

-18-

لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى

Lekad reâ min âyâti rabbihil kubrâ.

Lekad rea	: andolsun, doğrusu, gördü, anladı,
min ayeti	: ayet, işaret, delil,
rabbi-hi el kubra	: Rabbinin, büyük, yüce, ulu

 

18- Doğrusu o Rabbinin yüceliğini delilleriyle gördü.

 

-19-

أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى

E fe reeytumul lâte vel uzzâ.

E fe reeytum	: gördünüz mü, anladınız mı?
el lat	: lat, güzel yemek yapan birinin adı, el luh
ve el uzza	: Aziz denilen bir put, Arapların saygı duyduğu biri

 

19- Lat ve uzzanın ne olduğunu anladınız mı?

 

-20-

  وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى

Ve menâtes sâlisetel uhrâ.

ve menât	: dönecek yer, merci, ölüm, Huzeyl, Huzaa kabilesinin putu
el saliset el uhra	: üçüncü, diğeri olan, başka

 

20- Diğeri, üçüncüsü olan menatı.

 

-21-

أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى

E lekumuz zekeru ve lehul unsâ

e lekum el zeker	: sizin mi, erkek, tamamlanmış olan,
ve lehu el unsa	: onun, dişi, tamamlanmamış,

 

21- Neden erkekleri kendinize ve kızları O’na isnat edersiniz?

 

-22-

تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى

Tilke izen kısmetun dîzâ.

Tilke izen	: bu, eğer, öyleyse, olduğunda,
kısmet diza	: paylaşma, haksız, cahilce yaklaşım,

 

22- Bu cahilce bir yaklaşımdır.

 

-23-

إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى

İn hiye illâ esmâun semmeytumûhâ entum ve âbâukum mâ enzelallâhu bihâ min sultân in yettebiûne illez zanne ve mâ tehvel enfus ve lekad câehum min rabbihimul hudâ

en hiye illa esmaun	: sadece, ancak, o, ancak, başka, vardır, isimler
semmeytumû-hâ	: isimlendirdiniz
Entum ve âbâu-kum	: siz ve atalarınız
mâ enzele Allah biha	: indirmedi, sunmadı, Allah, ona
min sultânin	: sultan, bir delil
En yettebiûne	: tâbi oluyorlar, uyuyorlar,
el zann	: zanlarına, çıkarlarına, atalarından gelen inançlarına
ve ma tehve	: şey, ne, hevaları, keyf, düşme, arzu ettiği şey,
el enfus	: nefs, kendisi
ve lekad ceahum	: doğrusu, geldi, düzenledi, yaptı, sundu, geldi, onlar
min rabbi-him	: Rab’lerinden,
el huda	: yol gösterme, kılavuz, hidayet, yol gösteren

 

23- Bu sadece sizin ve atalarınızın isimler takmasından başka bir şey değildir. Allah onlara bu konuda bir delil sunmadı. Onlar sadece zanlarına ve kendi hevalarına tâbi oluyorlar. Doğrusu, yol gösteren onlara Rabbin hakikatlerini sundu.

 

-24-

أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى

em lil insâni mâ temennâ.

Em li el insan	: yoksa, için, insan,
ma temenna	: istemez mi, temenni, istek, dilek

 

24- Yoksa insan hakikatleri anlamayı istemez mi?

 

-25-

فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى

Fe lillâhil âhiretu vel ûlâ.

Fe li Allah el ahiret	: fakat, oysa, Allah, son
ve el ula	: ilk, öncesi,

 

25- Allah, öncesi ve sonu olmayandır. .

 

-26-

وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى

Ve kem min melekin fîs semâvâti lâ tugnî şefâatuhum şeyen illâ min badi en yezenallâhu limen yeşâu ve yerdâ

ve kem min melek	: nice, melek, güç, kuvve,
fi es semavati	: semalarda, göklerde, ulvi alem
la tugni	: yok, fayda, zengin, başarılı olamaz
şefaatu hum	: eşlik, birlikte, refakat, himaye, anlamak, onlar
Şeyen	: bir şey, suret, varlık, eşya boyutu,
illa min badi	: ancak, sadece, vardır, den sonra, ardından,
en yezene Allah	: izin, yetkili olan, her şeyde yetkili olan, hüküm, Allah,
li men yeşau	: için, kimse, isteyen,
ve yerda	: razı olmak, memnun, arzu, mutlu,

 

26- Ulvi Âlem’in nice kuvveleri vardır ki, suretlerde kalanlar onları anlamada başarılı olamazlar. Ancak her şeyde yetkili olan Allah’ı anlamak isteyen kimse, hakikatleri anlar ve huzur bulur.

 

-27-

إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى

İnnellezîne lâ yuminûne bil âhireti le yusemmûnel melâikete tesmiyetel unsâ.

İnne ellezine la yuminun	: muhakkak ki, o kimseler, iman etmeyen
bi el ahireti	: ahiret, sonları, sonunda,
le yusemmûne	: isimlendirme, ad koyma, sözde, belirleme,
el melaiket	: güç, kuvve, her varlıktaki güç,
Tesmiyete	: isimlerle, adlandırma,
el unsa	: dişi, kadın, ünsiyet,

 

27- Sonunda iman etmeyen kimseler, o kuvvelere dişilik isnat ettiler.

 

-28-

  وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا

Ve mâ lehum bihî min ilm in yettebiûne illez zann ve innez zanne lâ yugnî minel hakkı şeyâ

ve mâ lehum bihi min ilm	: yoktur, onların, bu konuda bir bilgileri
in yettebiûne	: uymak, tabi olmak,
ille el zann	: zanlarına, keyfe göre yorum, çıkarlarına
ve inne el zann	: doğrusu, zan, keyfine göre yorum, çıkarlarına göre
La yugni	: yok, fayda, yarar, gani, değeri yoktur, zenginlik,
minel hakk şeyen	: hakikatler, bir şeye

 

28- Onların bu konuda bir bilgileri yoktur. Onlar yalnızca çıkarlarına, keyiflerine göre olan yorumlara tâbi olurlar. Doğrusu çıkarlarına, keyiflerine göre olan yorumların hakikatler karşısında hiçbir değeri yoktur.

 

-29-

فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا

Fe arıd an men tevellâ an zikrinâ ve lem yurid illel hayâted dunyâ.

Fe arid	: artık, yüz çevir, uzak dur,
en men	: kim, kimseden,
tevella	: hakikati anlamaktan yüz çeviren, dönen,
an zikrinâ	: zikrimizden, bizi anmaktan, biz, hakikatlerimiz
ve lem yurid	: istemeyen, arzu etmeyenden,
İlle le hayat el dünya	: sadece, başka, dünya hayatından

 

29- Bundan sonda bizi anmaktan, hakikatlerimizi anlamaktan yüz çeviren kimseden ve dünya hayatının çıkarından başka bir şey istemeyen kimseden uzak dur.

 

-30-

ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى

Zâlike mebleguhum minel ilm inne rabbeke huve alemu bi men dalle an sebîlihî ve huve a’lemu bi menihtedâ

Zâlike mebleguhum	: işte o, bu, ulaşmak, erişmek, onlar,
min el ilm	: ilim, bilgileri
İnne rabbe ke	: muhakkak ki Rabbin, seni vücudlandıran,
huve alim	: o, ilmin sahibi, ilmiyle var eden,
Bi men dalle	: kimseler, hakikatlerden sapan,
an sebili hi	: hakikatlerin yolundan, o yoldan,
ve huve alim	: o, ilmiyle var eder, ilmin sahibi
bi men ihteda	: yol bulmak isteyen kimseler

 

30- İşte o hâlde olanların ilim hakkında ulaştıkları şey dünya çıkarlarıdır. Muhakkak ki seni vücudlandıran, ilmin sahibi olan O’dur. O hakikatlerin yolundan kendi anlayışlarına sapan kimselere de ve hakikatlere yol bulmak isteyen kimselere de, ilmiyle yol gösteren O’dur.

 

-31-

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى

Ve lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ardı li yecziyellezîne esâû bimâ amilû ve yeczîyellezîne ahsenû bil husnâ

ve lillâhi	: için, aittir, Allah
ma fi el semavat	: göklerde olanlar
ve mâ fi el ard	: yerde olanlar
li yecziye ellezine	: karşılık, o kimseler
Esau bimâ amilû	: kötülükler, yaptıklarından dolayı
ve yeczîye ellezine	: karşılık, mükâfat, o kimseler
Ahsenu	: iyiliklerde, güzelliklerde olan,
bi el husnâ	: güzel, iyi olan

 

31- Göklerde olanlar ve yerde olanlar Allah’a aittir. Yaptıkları şeylerle kötülükler içinde olan kimselere, yaptıklarının karşılığı vardır. İyilikler, güzel haller içinde olan kimselere de yaptıklarının karşılığı vardır.

 

-32-

الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى

Ellezîne yectenibûne kebâirel ismi vel fevâhışe illâl lemem inne rabbeke vâsiul magfireh huve alemu bikum iz enşeekum minel ardı ve iz entum e cinnetun fî butûni ummehâtikum fe lâ tuzekkû enfusekum, huve alemu bi menittekâ.

Ellezîne yectenibun	: o kimseler ki, kaçınmak, sakınmak,
Kebair el ismi	: büyük, günah
Ve el fevahişe	: benlik, gurur, kötü şeyler, kendini üstün görmek
illa el lemem	: küçük günah, hata,
İnne rabb ke	: muhakkak ki Rabbin,
vasiu magfiret	: mağfireti geniştir
Huve alemu bi kum	: o, ilmiyle var eden sizi
İz enşee kum min el ardi	: inşa, meydana getiren, topraktan
ve iz entum ecinnetun	: o zaman, siz, bir cenin
Fi butun ummehâti kum	: karınlarının içinde, annelerinizin
Fe la tuzekku	: artık, yok, anlama, bilme, temizlenme, zeka,
enfuse kum	: nefsleri, kendilerin,
Huve alemu	: o, ilmiyle var eden,
bi men itteka	: kimse, fenalardan sakınan Allah’a ortak koşmayan

 

32- O kimseler; büyük günahlardan, benlik, gurur, kendini üstün görme gibi hallerden ve küçük hatalar bile olsa hepsinden kaçınırlar. Muhakkak ki Rabbinin mağfireti geniştir ve sizi ilmiyle var eden O’dur. Topraktan meydana getiren, annenizin karnında cenin halinde büyütendir. Artık anlamaktan vazgeçmeyin. Fenalardan sakınan Allah’a ortak koşmayan kimseler, ilmiyle var edenin O olduğunu bilirler.

 

-33-

أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى

E fe reeytellezî tevellâ.

E fe reeyte	: gördün mü, anladın mı?
ellezi tevalla	: yüz çeviren kimse, kendi bildiklerine dönen kimse

 

33- Hakikatlerden yüz çeviren kimseyi gördün mü?

 

-34-

وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى

Ve atâ kalîlen ve ekdâ.

ve ata kalile	: verdi, bıraktı, az,
ve ekda	: tam vermeyen, tam teslim olmayan

 

34- Ve az verip, tam vermeyeni.

 

-35-

أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى

E indehu ilmul gaybi fe huve yerâ.

E ande hu	: yanında, ait, o, ona ait,
ilmi el gaybi	: ilim, hakikat, görünmeyen bilinmeyen
Fe huve yerâ	: böylece, yoksa, o, görüyor, biliyor,

 

35- Bilinmeyen görünmeyen âlemin hakikatleri ona mı ait, yoksa o bildiğini mi sanıyor.

 

-36-

أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى

Em lem yunebbe bimâ fî suhufi mûsâ.

Em lem yunebe bima	: yoksa, kendisine haber gelmedi mi?
fî suhufi musa	: sayfalarından, sözleri, Musa

 

36- Yoksa Musa’nın söylediği o hakikatlerin sözlerinden ona bir haber gelmedi mi?

 

-37-

وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى

Ve ibrâhîmellezî veffâ.

ve İbrâhim	: İbrahim, Rahimiyete bağlı, Öze bağlı,
ellezi veffa	: ki o, kimse, vefalı, dost, içten, samimi

 

37- Ve İbrahim’den, o vefalı bir kimseydi.

 

-38-

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى

Ellâ teziru vâziretun vizre uhrâ.

Ellâ la teziru vaziretun	: doğrusu, yok, taşıma, yüklenme, günahkâr
Vizre uhra	: vebal, sorumsuzluk, günah yükü, başkası, diğer

 

38- Doğrusu bir başkasının vebalini başka biri yüklenerek taşımaz.

 

-39-

وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى

Ve en leyse lil insâni illâ mâ seâ.

ve en leyse li el insan	: şüphesiz, değil, yok, insan için
İlla mâ seâ	: ancak, sadece, başka, şey, çalışmasının karşılığı

 

39- Ve insan için çalışmasının karşılığından başka bir şey yoktur.

 

-40-

وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى

Ve enne sayehu sevfe yurâ

ve enne sayehu	: muhakkak ki, o emeğinin karşılığını
sevfe	: yakında, elbette, gelecek zaman,
yura	: görecektir

 

40- Ve muhakkak ki o emeğinin karşılığını elbette görecektir.

 

-41-

ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى

Summe yuczâhul cezâel evfâ.

Summe yuczahu	: sonra, karşılık bulacak
el cezae	: karşılık, ceza,
el evfa	: tam olarak, hak etmek,

 

41- Sonra neyi hak etmişse karşılığını tam olarak bulacaktır.

 

-42-

وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى

Ve enne ilâ rabbikel muntehâ.

ve enne ila rab ke	: muhakkak, rabbine, vücudlandıran, sen
el munteha	: son, nihai, son kapı, nihayet, en son yer,

 

42- Ve sonunda varılacak yer Rabbindir.

 

-43-

 وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى

Ve ennehu huve adhake ve ebkâ.

ve enne hu	: muhakkak ki o,
huve adhake	: onun, o, gülme, yaş, uzak,
ve ebka	: ağlama, bakileştirmek, sonsuzluk,

 

43- Muhakkak ki O’ndandır gülme ve ağlama hissiyatları.

 

-44-

وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا

Ve ennehu huve emâte ve ahyâ.

ve enehu huve emate	: muhakkak, o, donuk, ölüm, sınır, müddet,
ve ahya	: hayat, diri, diri olan,

 

44- Muhakkak ki O’ndandır ölüm ve hayat.

 

-45-

وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى

Ve ennehu halakaz zevceyniz zekere vel unsâ.

ve enehu halaka	: muhakkak ki o, halkiyat, yaratılış,
el zevceyn	: eşler, çiftler, tür, aynı yolda olanlar,
el zekere ve el unsa	: erkek ve dişilik

 

45- Muhakkak O’ndandır erkek ve dişi olarak çiftlerin yaratılışı.

 

-46-

مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى

Min nutfetin izâ tumnâ

min nutfetin	: damla, su, nutfe, meni, yumurta, dökülme, gelme,
iza tumma	: arzu, istek,

 

46- Bir arzu sonrası damlanın gelişi.

 

-47-

 وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى

Ve enne aleyhin neşetel uhrâ.

ve ene aleyhi el neşet	: muhakkak, ona ait, doğuş,
el uhra	: başka, diğer bir doğuş,

 

47- Muhakkak ki doğuş içindeki doğuş O’na aittir.

 

-48-

وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى

Ve ennehu huve agnâ ve aknâ.

ve enehu huve agna	: muhakkak ki o, varlığın sahibi, zengin, değerler
ve akna	: kanaat, mukni, hırslı olmamak,

 

48- Muhakkak ki tüm değerlerin sahibi olan ve kanaat veren O’dur.

 

-49-

 وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى

Ve ennehu huve rabbuş şırâ

ve enne hu huve rabb	: muhakkak ki o, rab, vücudlandıran,
el şira	: şiar, yönelme, duyuş, işaret, varlıktaki işaretler

 

49- Muhakkak ki vücudlandıran O’dur, varlıktaki bütün işaretler O’nu gösterir.

 

-50-

وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى

Ve ennehû ehleke âdenil ûlâ.

ve enehu ehleke	: muhakkak ki o, helak, oldu, yazık oldu,
ad el ula	: Âd kavmi, önce, evvel, geçmiş

 

50- Doğrusu geçmişte Ad kavmi onu anlamadı, helak oldu.

 

-51-

وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى

Ve semûde femâ ebkâ

ve semude	: Semud,
fe ma ebka, bakiy	: böylece baki olmadı, tutulmadı, sarılmadı,

 

51- Semud da hakikatlere sarılmadı.

 

-52-

وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى

Ve kavme nûhın min kabl innehum kânû hum azleme ve atgâ.

ve kavme Nuh min kablu	: Nuh’un kavmi, daha önce
inne-hum kanu hum	: doğrusu, onlar, oldu, onlar
Azleme	: zulümde olan, haksızlık eden, zalimlik
ve atgâ	: daha azgın, taşkınlık, haddi aşmak

 

52- Daha önce de Nuh’un kavmi, doğrusu onlarda zulümde ve taşkınlık içinde kaldılar.

 

-53-

 وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى

Vel mûtefikete ehvâ.

ve el mutefikete	: yalanlarda olma, dolanıp durma, alt üst olma,
ehva	: heva, nefsi istek arzular, çıkarları, verimsiz, kararmış

 

53- Kendi çıkarları için dolanıp durdular.

 

-54-

فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى

Fe gaşşâhâ mâ gaşşâ.

Fe gaşşa ha ma gaşşa

: böylece, artık, trans, salgın, bulaşan, sarılan

 

54- Hep o hallere sarıldıkça sarıldılar

 

-55-

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى

Fe bi eyyi âlâi rabbike tetemârâ.

Fe bi eyyi alai	: öyleyse, hangi, nasıl, ajan, etken, delil, yücelik, nimet
rabbi-ke	: Rabbin, seni vücudlandıran,
tetemara	: şüphe, şek, mücadele

 

55- Bundan sonra seni vücudlandıranın hangi delillerinden şüphe edebilirsin?

 

-56-

هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى

Hâzâ nezîrun minen nuzuril ûlâ.

Hâzâ nezirun	: bu, çağrı, hakikatlere çağrı, uyarma, öğüt, adak, müjde
min en nuzuri el ula	: nezir, çağrı, önceki, evvel

 

56- İşte bu hakikatlere yapılan bir çağrıdır. Öncekilere de bu hakikatlerin çağrısı yapıldı.

 

-57-

أَزِفَتْ الْآزِفَةُ

Ezifetil âzifeh

Ezifet el azifet

: yaklaştı, koşmak, yaklaşmakta olan

 

57- Hakikatler yolunda koştukça koşun.

 

-58-

لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ

Leyse lehâ min dûnillâhi kâşifeh

Leyse leha	: yoktur, değil, onu, ondan, her şeyi, var olan
min dûni Allah	: başka, ona ait, Allah,
kaşifet	: kâşif, meydana çıkaran, açıklayan,

 

58- Ortaya çıkan her şey Allah’tandır, O’ndan gayrısı yoktur.

 

-59-

أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ

E fe min hâzel hadîsi tacebûn

E fe min haza el hadis	: yoksa, bu, sözler, bilgiler
tacebûne	: size acayip geldi, farklı, değişik,

 

59- Yoksa bu sözler size acayip mi gelir?

 

-60-

وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ

Ve tedhakûne ve lâ tebkûn

ve tedhakûne	: siz gülüyorsunuz, kahkaha, eğlenme, önemsememe
ve la tebkûne	: yok, gerçeği, aramadınız, aslınız, yok ağlamak

 

60- Önemsemiyorsunuz ve gerçeği aramıyorsunuz.

 

-61-

وَأَنتُمْ سَامِدُونَ

Ve entum sâmidûn

ve entum samidun

: siz, gafletten, eğlenceye daldınız, önemsememe, gafil

 

61- Ve siz bir gaflet içinde dolanıp duruyorsunuz.

 

-62-

فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا

Fescudû lillâhi vabudû

Fe esced li Allah	: artık, tüm varlığıyla teslim olmak, secde, Allah,
ve abudu	: kul, kulluk,

 

62- Artık tüm varlığınızla Allah’a teslim olun ve O’nun kulu olduğunuzu bilin.