FECR SÛRESİ Fecr

 

1-2-3-4- Karanlıktan aydınlığa ve kısım kısım cehalet karanlığının bitişine ve çiftten, tek olanda birleşmeye ve cehalet karanlığının kaybolup gidişine.

5- İşte bunların içinde, hakk ile batılı ayıran tam akıl sahipleri için, sağlam deliller vardır.

6- Rabbinin nasıl fâil olduğunu anladın değil mi? Âd kavmini tanıdın.

7- Kendini güçlü, büyük gören o İrem şehrindekileri.

8- Ki onlar bulundukları yerlerde bir şey yaratmış değillerdir.

9- Vadilerdeki kayaları oyan o Semûd kavmini.

10- Kendini güçlü bir otorite gören kibir sahibi firavunu.

11- Onlar kendi bulundukları yerlerde hakikatlerden sapıp yoldan çıktılar.

12- Sonra da onlardan çoğu fenalıklar içinde oldular.

13- Sonra da onlar, kendi üzerlerinde olan, kendilerini vücudlandıranın tecellilerini anlamayı bıraktılar, türlü türlü sıkıntılarda kaldılar.

14- Muhakkak ki seni vücudlandıran, elbette hakikatleri anlaman için, varlığı gözlemlemeyi verendir.

15- Lâkin insan; Rabbinden ona verilenlerden ve ona sunulan lütuflardan bir ders alan değildir. Yalnızca o: Rabbimin bana ikramları, der.

16- Böylece o ders almadığı zaman, artık kendindeki o lütufları ve gücün sahibini anlayamaz. Sonra da: Rabbim beni önemsemiyor, der.

17-18-19-20- Bilakis sizler ihtiyacı olana ikramda bulunmuyorsunuz ve bir çaresizlik içinde olana yardım etmek için gayret göstermiyorsunuz ve siz, size verilenleri bir hırsla kullanıyorsunuz, aşırı sevgiyle mallarınızı seviyorsunuz.

21- Bilakis her şey toprak olup dağılıp gidecek.

22- Dizi dizi her varlıktaki güç Rabbinizden sunulan hakikatlerdir.

23- İnsana, her an içinde kaldığı cehaletin yakıcı halleri bildirildi ve insana, her an hakikatleri düşünüp anlaması ve o hakikatleri anması bildirildi.

24- Der ki: Keşke önceden beri hayatın içindeki hakikatleri anlasaydım.

25- İşte, hakikatleri anlayamayan bir kimse hiçbir zaman sıkıntılarındaki azabı yok edemez.

26- O halde olan bir kimse, varlığın birbiriyle olan bağlantısını anlayamaz.

27-28- 29- 30- Ey hakikatlerden emin olmuş kişi! O’na itaat ederek ve O’nun rızasını kazanmış olarak sadece Rabbine dön. Böylece kulluğunun şuurunda olmaya dâhil ol ve huzur içinde ol.