KÂBEM

Senin vechîn her yer imiş
Yerler gökler evin imiş
Nere dönsem Zâtın imiş
Bütün her yer Kâbem oldu

Gizli değil zâhir imiş
Zâhirde de bâtın imiş
Zâhir bâtın kendi imiş
Cümle âlem Kâbem oldu

Varlık O’ndan gelir imiş
O’ndan ayrı değil imiş
Yine O’na döner imiş
Cümle varlık Kâbem oldu

Şekil veren kendi imiş
Şekil alan kendi imiş
Öz nurundan Halk eylemiş
O’nun nûru Kâbem oldu

Tüm sûretler sûre imiş
Cümle varlık âyet imiş
Cümle âlem Kur’ân imiş
Canlı Kur’ân Kâbem oldu

Her varlıkta fâil imiş
Cümle sıfat O’nun imiş
Vûcûdların Zâtı imiş
Zâtı benim Kâbem oldu

Cümle âlem câmî imiş
O câmîde İmam imiş
Cümle varlık secdedeymiş
İmam benim Kâbem oldu