GÖNÜL KUŞU

Gönül aşka düşer oldu
Aslım nedir arar oldu
Cân şehrinden davet geldi
Bezm-i elest nidâ oldu

Gönül Hakk’a tâlib oldu
Tövbe etti teslim oldu
Hüdhüd geldi elim tuttu
Kâf dağını aşar oldu

Gönül kuşum uçar oldu
Yedi vâdi geçer oldu
Ten şehrinden cân şehrine
Nice sırra erer oldu

Gönül Hakk’a şâhit oldu
Şâhit olan kendi oldu
O’ndan O’na aktı âlem
Cümle âlem Cemâl oldu

Gönül aşktan sarhoş oldu
Âb-ı hayat içer oldu
Ten mülkünden firar etti
Can mülkünde bekâ buldu

Gönül dili kelâm buldu
Kâlû belâ söyler oldu
Hakk kelâmı kendi etti
Cümle âlem kelâm oldu

Tenler canlar fedâ oldu
Gönül Hakk’ta hayret buldu
Hakk’tan gayrı nesne yokmuş
Sizlik bizlik fâni oldu

Hakk’ın Zâtı ayân oldu
Cümle sûret gölge oldu
Zâkir Fâil Mevsûf Mevcûd
Cemler Cemi Tevhîd oldu